"De hemel zelf legt ons dat juk
'gewoonte' op: 't vervangt geluk"
(II-31)
"Gewoonte slechts kon 't leed verzachten
waartegen niets beschermen kon.
Maar weldra deed ze 'n onverwachte
ontdekking, en toen rees haar zon:
allengs was zij de kunst gaan leren
hoe zij haar echtvriend kon regeren
zoals een autocraat dat doet,
en dadelijk liep alles goed.
Ze ging het boerderijwerk leiden,
ze maakte paddestoelen in,
hield boek, 'schoon kuiven', deed haar zin,
sloeg in een kwade bui haar meiden,
ging zaterdags naar 't badhuis toe,
en vroeg hém niets - dat was de clou."
(II - 32)
Zucht.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten