zaterdag 29 december 2007

DE SPELER : CITAAT

De betere liefdesverklaring uit de literatuur geschiedenis:

"[....] kan ik het u ronduit zeggen: waar ik ook ben, ik zie slechts u, al het andere laat mij koud. Waarom en hoe ik van u houd, dat weet ik niet. Weet u, dat u eigenlijk misschien niet eens knap bent? Stelt u zich dat eens voor: ik weet niet eens, of u een mooi gezicht hebt of niet. Uw hart is zonder twijfel lelijk - en uw geest gemeen."

Eerlijk is eerlijk natuurlijk.

vrijdag 28 december 2007

DE SPELER / DOSTOJEWSKI

Als tussendoortje.

"In De Speler is de hoofdpersoon privéleraar van de kinderen van een welgestelde Russische generaal. Deze verblijft met zijn gevolg in een stad die voor het gemak Roulettenburg genoemd wordt. De privéleraar, de ik-figuur, is zeer verliefd op de stiefdochter van de generaal en stelt alles in het werk om in haar nabijheid te zijn en zijn liefde te betuigen. Maar Polina lijkt vooral met hem en zijn gevoelens te spelen.De generaal raakt aan lager wal en moet steeds meer geld lenen om aan de roulettetafel te kunnen blijven verschijnen. Met veel vertrouwen wacht hij op het bericht van de dood van een vermogende Baboesjka in Moskou die hem in één klap een grote erfenis zal nalaten, zodat hij, schuldloos, zal kunnen trouwen met de opportunistische Mademoiselle Blanche.Plotseling verschijnt echter Baboesjka, in levenden lijve, en begint verwoed haar vermogen aan de roulettetafel in te zetten en vooral te verliezen. De generaal en alle betrokkenen zien radeloos toe hoe hun toekomst en zekerheid langzaam als sneeuw voor de zon verdwijnen.
Als leraar, gokker en aanbidder van Polina neemt de hoofdpersoon deel aan dit alles, maar hij is toch vooral de observator die beschrijft wat hij, soms tot z'n eigen verbazing, te zien krijgt. Na enige verwikkelingen wordt zijn liefde definitief afgewezen en is het hoofddoel in zijn aanwezigheid (én in zijn leven) verdwenen. Hij geeft zich over aan de roulettetafel en wint een vermogen. Direct springen de aasgieren op hem af en hij vertrekt met Mlle Blanche, op zijn kosten, naar Parijs. Als het geld op is en de droom voorbij zien we de hoofdpersoon terug als kleine gokker, verhard door het leven en mislukt in de liefde, met af en toe een baantje, om het geld vervolgens weer in te zetten en opnieuw te verliezen.
"